Yerebatan Sarnıcı’ndaki Medusalar
Yerebatan Sarnıcını gezdiğinizde adımlarınızın son bulduğu yerde karşınıza Medusa başının yer aldığı iki taş blok çıkar. Birinin ters diğerinin yan durduğunu görürsünüz. Sarnıçtaki Medusa başları konusunda ne arkeologlar ne de tarihçiler tek görüşte uzlaşabilmiş değil. Öne çıkan üç hikâyeye var;
İlk hikâye, sarnıç inşa edilirken de özellikle bu Medusa başları yerleştirilmiş ve hem şehri hem sarnıcı koruduğuna inanılmış.
İkinci hikâye, ilkine oldukça zıt! Çünkü Medusa’ nın paganist bir kültüre ait olduğu ve Hristiyanlık ile bağdaştırılamayacağına dayanıyor. Bu nedenle de şehrin en görünmeyen noktasında, adeta yer altına gömer gibi özellikle kullanılmış. Sarnıcın son noktasında oluşunun nedeninin de bu olduğuna inanılıyor.
Üçüncü hikâye, aslında konuya daha basit bir açıklama getiriyor. “Nedeni ne Medusa’ nın mitolojik gücü ne de dindarlık, sadece kullanılacak sütun bitmiş” diye anlatılıyor. Sarnıcın sonundaki sütunlar, diğerlerinden çok daha kısa. Sarnıcın tümünde zaten elde başka yapıların kalıntısı olan farklı mimari anlayışların ürünü olan sütunlar kullanılmış. Hal böyle olunca, elde kalan son sütunlar kısa geldiği için, altlarına Medusa başlı heykeller koyularak yükseklik tamamlanmış.
